Openbaar Ministerie eist 28 jaar cel en tbs tegen Michael Panhuis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
Het {{c|Openbaar Ministerie (Nederland)|Openbaar Ministerie}} heeft 28 jaar cel en {{w|Terbeschikkingstelling (Nederlands strafrecht)|tbs}} met dwangverpleging geëist tegen Michael P., die op 28 september vorig jaar de 25-jarige Anne Faber meerdere malen {{c|verkrachting|verkrachtte}} en haar daarna om het leven bracht. P. wordt licht verminderd toerekeningsvatbaar geacht. Hij is daarnaast ook veroordeeld wegens het mishandelen van vijf medewerkers van het {{w|Pieter Baan Centrum}}.
 
Moord wordt door de rechtbank niet bewezen geacht, omdat niet valt te bewijzen dat P. al van tevoren het plan had om iemand te vermoorden. De advocaten van P. ontkennen dit laatste en stellen dat P. puur impulsief heeft gehandeld. Ook wijzen ze op fouten die zijn gemaakt door de psychiatrische instelling in {{w|Den Dolder}} waar P. werd behandeld. De technische recherche heeft wel een aantal opmerkelijke dingen vastgesteld, bijvoorbeeld dat P. zijn mobiele telefoon op de bewuste avond uit had staan. Ook heeftzijn er aanwijzingen dat hij minutenlang hebbenheeft gewachtstaan wachten op de plek waar Faber langs zou komen, hetgeen eroper duidelijk op wijst dat hij al van tevoren iets van plan was. Er wordt alleen bewezen geacht dat Michael P. Anne Faber meerdere malen met een mes in de keel heeft gestoken, wat tot haar dood leidde. Zelf heeft P. verklaard dat hij pas tot het besluit kwam om Faber te doden toen de vrouw naar voorbijgangers om hulp schreeuwde, om zo te voorkomen dat alles ontdekt zou worden. P. wordt daarom "gekwalificeerde doodslag" ten laste gelegd, wat geldt als een zwaarder delict dan gewoon {{c|doodslag}}. Op gekwalificeerde doodslag staat dezelfde maximumstraf als op moord.
 
Vandaag − de tweede dag van het proces tegen P. − kregen in de rechtszaal de ouders van Anne Faber het woord. P. verbleef op dat moment in een aangrenzende ruimte waar hij wel alles kon horen; de ouders van Anne Faber wilden niet rechtstreeks met hem geconfronteerd worden. De moeder van Anne Faber zegt dat ze absoluut niet gelooft dat P. de volledige waarheid heeft verteld. Ze zegt ook dat ze hoopt dat P. nooit meer vrij zal komen, omdat ze ervan overtuigd is dat andere vrouwen anders hetzelfde zal overkomen als haar dochter. De vader van Anne Faber verklaarde in de zaal dat hij het liefst gewoon het recht zelf in handen zou nemen door P. geheel eigenhandig te straffen.