Openbaar Ministerie eist 28 jaar cel en tbs tegen Michael Panhuis: verschil tussen versies

Moord wordt door de rechtbank niet bewezen geacht, omdat niet valt te bewijzen dat P. al van tevoren het plan had om iemand te vermoorden. De advocaten van P. ontkennen dit laatste en stellen dat P. puur impulsief heeft gehandeld. Ook wijzen ze op fouten die zijn gemaakt door de psychiatrische instelling in {{w|Den Dolder}} waar P. werd behandeld. De technische recherche heeft wel een aantal opmerkelijke dingen vastgesteld, bijvoorbeeld dat P. zijn mobiele telefoon op de bewuste avond uit had staan. Ook heeft hij minutenlang hebben gewacht op de plek waar Faber langs zou komen, hetgeen erop wijst dat hij al van tevoren iets van plan was. Er wordt alleen bewezen geacht dat Michael P. Anne Faber meerdere malen met een mes in de keel heeft gestoken, wat tot haar dood leidde. Zelf heeft P. verklaard dat hij pas tot het besluit kwam om Faber te doden toen de vrouw naar voorbijgangers om hulp schreeuwde, om zo te voorkomen dat alles ontdekt zou worden. P. wordt daarom "gekwalificeerde doodslag" ten laste gelegd, wat geldt als een zwaarder delict dan gewoon {{c|doodslag}}. Op gekwalificeerde doodslag staat dezelfde maximumstraf als op moord.

 

 

== Bronnen ==