Rinus Michels (77) overleden

3 maart 2005 

Vanochtend om vijf uur is voetbaltrainer Rinus Michels overleden. Michels overleed in het Belgische Aalst aan complicaties na een hartoperatie. Hij werd 77 jaar.

Marinus Jacobus Hendricus Michels werd op 9 februari 1928 geboren te Amsterdam. Voor Ajax speelde de midvoor 269 wedstrijden, waarin hij 121 keer scoorde en tweemaal landskampioen werd (seizoen '46-'47 en '56-'57). Ook speelde hij vijf interlands en was hij voorzitter van de Duitse voetbalbond.

Toch dankte Michels zijn faam vooral aan zijn loopbaan als trainer/coach. Hij begon als trainer bij Ajax in 1965, als opvolger van Vic Buckingham. Onder zijn technische leiding behaalde Ajax viermaal het landskampioenschap (1966, 1967, 1968, 1970), driemaal de KNVB-beker (1967, 1970, 1971) en bereikte hij twee Europa Cup I-finales (de met 4-1 verloren wedstrijd tegen AC Milan in 1969 en de overwinning met 2-0 op Panathinaikos in 1971). Vervolgens vertrok Michels naar FC Barcelona, met in zijn kielzog sterspeler Johan Cruijff. Gezien zijn bij Ajax opgebouwde reputatie staken de resultaten bij Barcelona wat schril af (1x landskampioen, 1x beker). Nieuwe roem oogstte Michels als coach van het Nederlands Elftal (verloren WK-finale in 1974]tegen West-Duitsland met 2-1, gewonnen EK-finale in 1988 tegen de Sovjet-Unie met 2-0). Michels sloot zijn loopbaan af in 1992; voordien was hij ook nog actief geweest in Duitsland en de Verenigde Staten. In 1999 viel hem de eretitel Coach van de Eeuw toe.

Michels wordt, vaak in één adem met Johan Cruijff, genoemd als de architect van het totaalvoetbal en de bedenker van het buitenspel. Ook al bestaan er twijfels over de juistheid van deze beweringen, feit blijft dat Michels de eerste voetbalcoach was die grote triomfen vierde met deze tactische concepten.

De meedogenloze aanpak van spelers en zijn dominante leiderschapsstijl leverden Michels de bijnaam 'De Generaal' op. Zijn uitspraak 'voetbal is oorlog', uit 1974, is berucht. Michels zou hebben bedoeld: als je wilt winnen is een harde, agressieve speelstijl noodzakelijk én aanvaardbaar; gele kaarten, en eventueel ook rode kaarten, inbegrepen. Zijn woorden zijn sindsdien ontelbare keren geciteerd. Zelf vond hij dat ze uit hun verband waren gerukt, en dat hij er twintig jaar ten onrechte mee was achtervolgd. Tegenwoordig doelt men er niet meer zozeer mee op brutaliteit binnen de lijnen; het accent is verschoven naar het wangedrag buiten het veld.

Bronnen bewerken